Już kuferek stoi zrychtowany na peronie

Powiedz mi Misiek, POwiedz kochany, ach cóż to na dworze łomocze, z bólem to mówię, kochana Ewciu, To taczka za oknem turkocze. Już jadą PO ciebie robotnik i student, i ci co z Irlandii zjechali, jadą PO ciebie emeryt, rencista, i ci co "żyją" za trzysta. Pakuj mi Misiek moje walizki, bo czuję koniec już bliski, i helikopter POżycz od Bronka, bo do drzwi wali już stonka ...... U Merkelowej jestem spalona, u Putiniego też "przedawniona", ruszaj w Kanadu, wyjdźmy z ukrycia, w ostatnią wycieczkę życia. Już kuferek stoi zrychtowany, Szpilki nie zmieściły się, Wynieś mi go, mój najmilszy Misiu, Walą do drzwi, POśpiesz się ! Już tam taczka stoi zrychtowana, a przy taczce wielki tłum, Mnie, gdy będę w Kanadu odjeżdżać, POżegna buczenia szum. Będą za mną psiapsiółki płakały, com ja z nimi piła kawę, I do końca nie dotrwały, I tak POżegnam Warszawę.