sprzedaliśmy swą dumę za gesty i słowa
spieramy się o ochłap rzucony przez wroga
więc Matko Ostrobramska natchnij nas odwagą
gdy będziesz w imię tchórzy prosiła u Boga
Ty której nie możemy popatrzeć dziś w czy
bo mieszkasz na rubieży od swoich daleko
Matko Repatriantów Arko Zagubionych
Gwiazdo Bólu pod ciężką spłakaną powieką
wstęgą Wilii i Niemna wokół opasana
Ty co świecisz daleko na wschód w Ostrej Bramie
gdy będziesz w imię nasze prosiła o łaskę
wypal na naszych czołach krwawe polskie znamię
byśmy nie zapomnieli i Wilna i Lwowa
grozy Ponarskich Dołów i bólu Katynia
i upiorów co wstają w zapomnianych grobach
i nocą przelatują nad krzyżem Wołynia
nad tym stosem Kaina który jeszcze płonie
i niebo nam zakrywa i widok przesłania
gdy klękamy przed Tobą na zdradzonej ziemi
co oczy nasze łzawi dymem zakłamania
pozwól nam więc odzyskać dumę i Ojczyznę
i wiarę oraz honor zabrany przez wroga
O! Matko Ostrobramska! natchnij nas odwagą
gdy będziesz w nasze imię prosiła u Boga
Ocena wpisu:
Kategoria wpisu: