POEZJA KRESOWIAN [7]

Wigilia Kresowian  I          Słowo, krzyż i Opłatek, biały obrus, a na stole             Sianka szczypta w rogu, mrowie wszelakich potraw.              Ino dziatwa gwiazdki patrzy, ma misje, a przy tym ubaw,            To tęsknie pod drzewko zerka, gdzie... swawole.   II        Gruchła pieśń, gdy godzina stała i pachole              Miłość porwała do chleba, życzeń i świętych praw.             Radość po twarzach rozlała łzy, a to by na jaw             Wyszły zamysły serc, pochodnie... w żywiole.   III       Trwa wieczerza.... Betlejemskiej Nocy, opole            Iskrzy w kominku, a dziadzio żarem tradycji i barw             Żyw, dzieje rodu toczy, na onym padole!   IV       Świeta Noc, cicha Noc... w nędznej szopie pełnej traw             Duch ożywia nas, tysiąc lat w pasterzy kole,             Anioł Miłości gra, nasz Brat, który szepta: „Boże zbaw!”.              Sławomir Tomasz Roch 11 listopada 2005 r. Saint Peters Path, Glasgow, Scotland